Kenneth Aidoo ziet zijn schilderijen als filmstills: “Ze moeten het begin, het midden en het einde van een verhaal vertellen.” De voertuigen voor deze verhalen zijn meerdere series portretten, variërend in thema’s en media, maar die hun zuivere compositie delen: de buste van een enkele figuur voor een wassing van effen kleur. De details geven de biografie van de geportretteerden weer. Sommige zijn direct herkenbaar als zwarte iconen, andere zijn sereen in hun anonimiteit, weergegeven in zachte oliepastels tegen een heldere hemelsblauwe achtergrond.
Een serie, te zien in Not an Assignment, duikt dieper in de geschiedenis om verhalen te verzamelen van Afrikanen in Europa in de Middeleeuwen. Kenneth legt de levens van Mansa Musa, Alessandro de’ Medici en Saint Maurice vast in snapshot-portretten die gedetailleerd zijn om de kijker te introduceren aan deze figuren die te vaak worden weggelaten uit of zijn gewhite-washed in de reguliere geschiedenisboeken. Deze schilderijen maken deel uit van een groter onderzoeksproject, waarin de artistieke verbeelding een aanvulling vormt op wat historisch niet is gedocumenteerd. “Hun levens intrigeren me, ik gebruik dit proces om hun tijd te bewonen, een samenleving waarin mensen hun roeping konden volgen, onbeperkt door de kleurlijn.” De kunstenaar brengt in deze serie hulde met olieverf naast acryl op doek, waardoor elk figuur met een rijke glans naar voren komt. Hij bewaart de weelderige integriteit van zijn materiaal door de olieverf zo royaal aan te brengen dat er texturen in de verf ontstaan. Door deze dimensie lijkt de kleding voelbaar, hun gouden pigmenten contrasterend met het zwart-wit van de onderwerpen zelf.
In de serie Kentes wordt het Ghanese textiel dat over de schouder van het onderwerp is gedrapeerd, door de kunstenaar geweven in acrylverf op papier. Geen enkel palet of motief verschijnt twee keer, elke unieke Kente representeerd het visuele verhaal van deze schilderijen. Het prestige van het textiel en de onderwerpen die het dragen worden benadrukt door het koninklijke thema van de titels van de serie: van It is always a good day to be king (2021) tot Heavy is the head that bears the crown (2021). De Kente-serie bevat bovendien verwijzingen naar de hedendaagse zwarte popcultuur, waaronder een hommage aan T’Challa zowel als Black is King uit 2020. Deze serie benadrukt, zeker als collectief bekeken, de overvloed aan verhalen waaruit de kunstenaar zijn inspiratie haalt.
Voorafgaand aan zijn start als schilder en tijd aan de Rietveld Academie studeerde Kenneth aan de Nederlandse Filmacademie in verkenning van een medium om zijn verhalen vertellen. Als filmmaker nam hij zowel de productie als zijn scenario’s voor zijn rekening, gemotiveerd door hetzelfde sentiment dat zijn schilderijen inspireert: “Ik houd mijn verhalen zo dicht mogelijk bij mezelf, zo weet ik ze te vertellen.”